رباعیاتی از ابوسعید ابوالخیر


باز آ باز آ هـر آنچه هستی باز آ                    گـر کـافر و گبر و بـت‌پرستی باز آ

این درگه ما درگه نومیدی نیست                    صــد بار اگر تـوبـه شکستـی باز آ



یا رب مکن از لطـف پریشان مـا را                هر چند که هست جرم و عصیان ما را

ذات تو غنـی بـوده و ما محـتـاجیم                 مـحتــاج بغـیــر خـود مـگــردان مـا را


بیطاعت حق بهشت و رضوان مطلب                 بی‌خاتم دین ملـک سلیمان مطلب

گر منـزلـت هر دو جهـان میخواهــی                 آزار دل هـیــچ مسلمـان مطـلـب



ای حیــدر شهـســوار وقت مددسـت                  ای زبدهٔ هشت و چار وقت مددست

من عاجزم از جهان و دشمن بسیار                  ای صـاحب ذوالفقـار وقـت مددست



آلــــودهٔ دنـیـــا جگـــرش ریــش تـرست              آسوده‌ترست هر که درویش ترسـت

هر خر که برو زنگی و زنجیری هست               چون به نگری بار برو بیش ترست




یا رب تو چنان کن که پریشان نشوم                  محتـاج برادران و خویشـان نشوم

بی منـّـت خـلـق خــود مـرا روزی ده                 تا از در تـو بـر در ایشـان نشوم




بـا عـلـــــم اگـر عـمــــل بـرابــر گــردد              کـام دو جـهــان تـرا مـیـســر گــردد

مغرور مشو به خود که خواندی ورقی             زان روز حذر کن که ورق بر گردد




یا رب به کرم بر من درویش نگر               در من منگر در کرم خویش نگر

هـر چنـد نیـم لایق بخشــایـش تـو               بر حـال من خـسـتــهٔ دلریش نگر





[my_robot_links]

http://www.boursekala.com